Każdy ma takie dni, kiedy myśli sobie: „O Boże, jak ja dobrze wyglądam!” i najczęściej siedzi właśnie w domu, ale kiedy postanawia jednak z niego wyjść i chociaż trochę poudawać, że życie w społeczeństwie do czegoś się przydaje, budzi się z wielką krostą na pół czoła…
No błagam! Wczoraj siedziałam w domu i było dobrze, nawet bardzo dobrze… a teraz? Teraz wyglądam, jak jakiś włochaty słoń, który zdecydował się założyć bluzkę w kolorowe paski, mimo że jest niemodna od dwóch sezonów…
Wokół mnie same barwne ptaki, dostojne lwice, jędrne gazele i ja: słoń ubrany w niemodną bluzkę w paski… Znacie to, Dziewczyny? Wszyscy wiemy, że tak.
Ach, żeby tylko takie problemy były w naszym lustrzanym świecie…
Ale spokojnie, chłopcy wcale nie mają lepiej! No, bo przyjdzie sobie taki pan z imieniem na „K”, zacznie się wyprężać i pokazywać muskuły przed lustrem i już wie, że wszystkie laski są jego, no nie?
Otóż nie, bo nasz pan K. z tego wszystkiego zapomniał ubrać spodnie i lekko spóźniony powędrował na lekcję w gwiazdkowych pantalonach. Tak, zdecydowanie wszystkie laski są jego…
Ale co tam problemy zwykłych, szarych ludzi…
Odrzućmy naszą tęczową słonicę i piżamowego bohatera, mamy przecież ważniejsze sprawy.
Otóż to! Gwiazdy.
Celebryci to dopiero mają problemy z lustrami, a raczej (czasem) ich brakiem. Chociaż może jednak nie do końca… Oni mają po prostu bardziej rozwinięty instynkt przetrwania w show-biznesie. No, bo pomyślcie sobie: wystawna kolacja w plenerze, tajna premiera kolejnej części uwielbianego przez wszystkich filmu, główną gwiazdą jest Edyta G., która ma zagrać za moment genialny koncert, ale nie miała czasu na make-up, więc musi robić go na szybko. Nie ma lusterka, nie ma telefonu (bo to przecież tajna impreza). Co zrobi nasza Edzia? Chwyci pierwszą lepszą srebrną łyżkę z tych, które leżą na stole, aby się w niej przejrzeć. I to nazywamy właśnie instynktem przetrwania.
Skoro jesteśmy już przy etapie makijażu, pomieszajmy naszych bohaterów.
Na pewno zdarzyło się Wam spotkać dziewczynę, tak zwaną pomarańczkę…
Kim jest owa pomarańczka? To dziewczyna, która albo nie ma lustra w domu, albo ma w łazience tak słabe światło, że ledwo widzi, co nakłada na twarz. I tym oto sposobem jej buzia staje się marchewkowa, a jej szyję oddziela piękna, rdzawa linia lepiącego się podkładu.
Tak sobie myślę, że w sumie lepiej być emo albo grunge’em – jeśli rozmaże Ci się eyeliner, zawsze możesz powiedzieć, że to specjalnie oraz stanowi część Twojej mrocznej stylizacji i, przede wszystkim – nie musisz patrzeć w lustro.
Oczywiście, nie możemy zapomnieć tutaj o lustrach w sklepach odzieżowych!
Ach, te są dopiero ciekawe. Idziesz, patrzysz na swoje odbicie i myślisz sobie: „Tak, nareszcie schudłam”, więc bierzesz szybko jedno z ubrań, na które tak naprawdę Cię nie stać, ale skoro przecież schudłaś to musisz się jakoś nagrodzić za tak ciężką i owocną pracę. Biegniesz do przymierzalni, jesteś już coraz bliżej i chociaż wiesz, że nie będziesz miała co jeść do końca tygodnia, to i tak kupisz ten kombinezon, no bo przecież Ci się należy…
Wbiegasz, ściągasz buty, spodnie, nasuwasz kombinezon… cholera! Zatrzymał się na tyłku.
Przynajmniej będziesz miała co jeść…

Autor: Martyna Wandas
Korekta: Renata Łabędź

Podczas apelu dziewiątego listopada ogłosiliśmy laureatów konkursu na najładniej ustrojoną klasę szkolną w tematyce niepodległościowej. Pierwsze miejsce zajęła klasa IIIc strojąca salę 103, drugie miejsce klasa IIIa, a podium zamknęła Ia. Dziękujemy klasom za zaangażowanie i trud włożony w ustrojenie sal! Zapraszamy do galerii.

Autor: Jan Olejarz

W miniony weekend sprzątałam w kuchni. Kiedy schyliłam się do szafki, aby schować miskę, usłyszałam w radiu reklamę jednego z hipermarketów.

Najbardziej zdziwił mnie fakt, iż zabrzmiała w niej świąteczna melodia, a trakcie jej trwania została przedstawiona informacja o promocji bożonarodzeniowej. Zastanawia mnie tylko jedno – jak reklamowane wówczas pomarańcze miałyby przetrwać do niemalże końca grudnia? Zmartwychwstaną po podaniu ich na stół?

No cóż. Schowałam wcześniej wspomnianą miskę i zauważyłam, że na blacie leży kilka sklepowych gazetek, więc postanowiłam je przejrzeć i wyrzucić nieaktualne. Bach! W moje ręce trafiła oferta popularnego sklepu z owadem. Przewertowałam całą, by zobaczyć, czy przeceniono coś ciekawego, co ewentualnie mogłabym kupić. Patrzę, a na ostatnich stronach zaprezentowano różne rodzaje pierniczków: w czekoladzie, oblane lukrem, z galaretką… no nie!

Dopiero co kupowaliśmy znicze i wiązanki na Wszystkich Świętych, a już jesteśmy nagabywani z każdej możliwej strony świątecznymi reklamami, w których można dostrzec pięknie przystrojone mieszkania z ustawionymi w salonach choinkami i śniegiem za oknem. Co jak co, ale ja jeszcze śniegu w ostatnim czasie nie widziałam… A szkoda, bo lubię widok spadających płatków o różnych kształtach. Eh, od biedy można włączyć telewizor, by na niego popatrzeć…

Rozumiem, że większość osób chciałaby w miarę wcześnie zacząć przygotowania do świąt, ale czy rzeczywiście trzeba robić to już od początku listopada? Przepraszam – od końca października nawet (byłam naocznym świadkiem pobytu czekoladowych mikołajów na półkach marketu w tamtym czasie).

Ostatnimi czasy pojawia się coraz to więcej reklam, które aż zachęcają do zrobienia zapasów na 24. grudnia, a różne marki strasznie zabiegają o względy potencjalnego klienta.  Patrząc na tłumy ludzi w sklepach, mam wrażenie, że robią zapasy na zimę dla całej rodziny, sąsiadów z bloku i armii mieszkańców okolicznych miejscowości. A i tak zapewne sporo jedzenia by się zmarnowało.

Podobnie wygląda sprawa świątecznych porządków. Nie rozumiem sensu robienia ich teraz skoro do tego czasu pies jeszcze wiele razy zostanie wyprowadzony na spacer i przyniesie pod łapkami błoto, przez co dywan będzie trzeba ponownie wyprać. Mycie okien również jest jeszcze bezcelowe – dzieci i tak przyssają do nich swoje usta w ramach zabawy.

Naprawdę nie rozumiem tego przedświątecznego szału. Po co już zaprzątać sobie głowę? Moim zdaniem, warto poczekać chociaż miesiąc, by poczuć prawdziwą magię świąt…

Autor: Renata Łabędź

Fotografia: Jan Olejarz

W dniu 14.11 Szkolny Klub Entuzjastów Nauki wraz z Panią Magdaleną Gorczyńską
po raz kolejny odwiedził Szkołę Podstawową nr 3 w Złotowie, pokazując młodszym
kolegom, że chemia bawi i uczy. „Chemicy” z Ekonoma pokazali proste
doświadczenia, które każde dziecko przy pomocy rodzica wykona w domu.
Tradycyjnie, po skończonych eksperymentach, dzieci stały się ,,małymi chemikami”.

 Autorzy: Wiktoria Stasik, Paulina Biecka

Poniedziałek, godzina 18:00, rok 2025. Zmęczony trudami życia codziennego wracam do domu, jem kolację i pragnę odpocząć od wszystkiego wokół uciekając w otchłań Internetu. Wchodzę na Facebook’a, spoglądam w odebrane wiadomości i widzę, że mój znajomy wysłał mi jakiś obraz. Pomimo znanego mi ryzyka, decyduję się otworzyć okno czatu i zobaczyć co to jest. To, co działo się potem, było… szybkie. Przez okno po mojej prawej wlatuje granat ogłuszający, drzwi frontowe łamią się pod wpływem uderzenia taranu jednostki zadaniowej lokalnej policji, a ja już wiem, że było warto. Bo mówię Wam, słodki był kotek z tego mema…

Przyznaję, że moja fantazja wybiła się ponad wiarygodne wyżyny, ale mam wrażenie że właśnie w ten sposób wiele osób wyobraża sobie działanie kontrowersyjnego „ACTA 2”, a konkretniej zawartego w nim artykułu 13. Ten, już legendarny, zapis zobowiązuje serwisy do kontrolowania materiałów, jakie pojawiają się na ich stronach. Szybko nadmienię tutaj, że z tego obowiązku zwolnione będą mniejsze strony i portale, które miałaby problemy z fachową kontrolą treści oraz internetowe encyklopedie (np. Wikipedia).

No, ale odpowiadając już na tytułowe pytanie: memy nie znikną. Wiele osób błędnie interpretuje prawo europejskie i (z tego, co zauważyłem) uważa, że jedno prawo może nadpisać drugie, a tak nie jest. Pomimo nowej ustawy wciąż przysługuje nam możliwość korzystania z tzw. dozwolonego użytku, czyli cytowania, tworzenia parodii lub wszelkiej maści innych utworów inspirowanych, w tym, między innymi, memów. Jedynie komercyjne serwisy, które utrzymują się w całości z treści „obcej” (mowa tu głównie o portalach takich, jak Google News) będą musiały dbać o uzyskanie licencji, aby nie naruszyć praw autorskich. Strony takie jak Wykop czy Kwejk nie odpowiadają bezpośrednio za treści na nich publikowane – wszystko umieszczają użytkownicy, dlatego nie powinny one zostać zablokowane. Jednym z najbardziej różnorodnych środowisk działania artykułu 13. jest Facebook. W teorii użytkownikom tego serwisu przysługuje możliwość dzielenia się materiałami dozwolonego użytku, ale nie wszyscy korzystają z nich wyłącznie w prywatnym zakresie. Wielu właścicieli fanpage’ów zarabia na publikowaniu czyichś prac, czy artykułów. W tym wypadku powinni oni również zadbać o uzyskanie licencji na wykorzystanie wyżej wymienionych dzieł od ich twórców. W przeciwnym razie ich posty lub całe profile mogą zostać zablokowane.

Niestety, choć staram się uspokoić wszystkich wokół i sam siebie, to memy nie do końca są bezpieczne. A to dlatego, że nowa dyrektywa europejska jest dosyć… niesprecyzowana. Wiele zapisów pozostawia za dużo miejsca na interpretację. Jeśli dokument nie przejdzie szeregu poprawek, nie wiadomo, czego możemy się spodziewać po naszych ulubionych dostawcach treści. Będą oni próbowali chronić się przed karami i grzywnami ze strony Unii, a co za tym idzie, będą wprowadzać szereg zabezpieczeń i algorytmów rozpoznających łamanie prawa. A te mogą czasem nieźle zamieszać.

Także na wszelki wypadek możesz kontynuować tworzenie swojego Skarbca Memów™. Bo być może kiedyś wyżywisz tym rodzinę, handlując na czarnym rynku.

Autor: Aleksander Moczarski

Korekta: Renata Łabędź