Witajcie w kolejnym wydaniu Kącika Poezji w Ekonomie.
W tym tygodniu chciałbym podzielić się z wami wierszem autorstwa Wiktorii Topolewskiej – utalentowanej uczennicy z klasy II E.
Zapraszam serdecznie do lektury!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Jeżeli chcesz, aby Twoja praca pojawiła w kolejnym wydaniu – przyślij ją pod adres:
poezja.posted@o2.pl
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Kształt twojego
spojrzenia
„Nigdy nie posądziłabym siebie,
że przyjemność sprawi mi tonięcie w oceanie błękitu.
Wodzie tak przejrzystej,
że wrażenie mam jakbym widziała odbicie własnej duszy.
Nikt nie powiedział mi, że znajdę się w takim
niebezpieczeństwie.
Niestabilna, zatracona,
bez koła ratunkowego.
I chociaż woda nie jest wzburzona,
wyciągam ręce i staram ratować sama siebie.
Ja tonę.
Boję się.
Wołam o pomoc, ale jedyną modlitwą,
jaką udaje mi się wykrztusić jest twoje imię.
Mówi się, że strach ma wielkie oczy
– mój strach ma kolor twoich oczu.
Tonę w oceanie błękitu.
Błękitu w kształcie twojego spojrzenia.”
Wiersz ~ Wiktoria Topolewska, klasa II E