Cześć! To już drugi artykuł z cyklu „Kącik Poezji w Ekonomie”. Dzisiaj postanowiłem zaprezentować
Wam wiersz napisany przez absolwenta naszej szkoły (wolał pozostać anonimowy).
Chciałbym Wam również życzyć Wesołych Świąt i zachęcić Was do podsyłania prac pod adres:
poezja.posted@o2.pl
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
„Czego zmysły żądają
Serce i wiara zakazuje
Dawne wartości w proch padają
Rycerskiego honoru nikt nie praktykuje
Łzy choć najszczersze są bezwartościowe
Od męstwa i cnoty świat odwrócił głowę!
Nie ma świętości, choć miały być święte
I króli i świętych głowy są ścięte
Światło jest ciemne, a sól jest słodka
Umilkło wołanie poety-przodka
Swego Proroka wyszydzili w domu
Nie ma wciąż miejsca dla Słowa wśród społu”
Wiersz ~ Anonimowy Absolwent