No właśnie, a jak wygląda prawdziwy człowiek, kobieta, dziewczyna?

Niejedna z nas na pewno mogła usłyszeć pod swoim adresem obraźliwe komentarze albo takie, które w zamyśle nie miały takie być, ale ostatecznie jednak nas dotknęły, jedne bardziej, drugie mniej. Powodem może być nasza samoocena, małe poczucie własnej wartości, a przede wszystkim to, że społeczeństwo i otoczenie cały czas czegoś od nas oczekuje, czy to w wyglądzie, czy w zachowaniu. Stereotypy również mnie denerwują. Są po prostu bez sensu, bo czemu jakieś tam uprzedzenia mają nam mówić jakie mamy być i jak wyglądać.

Wiele razy słyszałam pod moim adresem albo byłam świadkiem uwag zwróconych w stronę przedstawicielek płci żeńskiej, sugerujących albo mówiących wprost, rzeczy takie jak: „ale pryszczata, mogłaby o siebie zadbać”, „tapeciara, więcej makijażu się nie dało?!”, „ale chuda, wygląda jak anorektyczka”, „ulana, ona się w ogóle w drzwiach mieści?”, „latem to chociaż mogłaby nogi ogolić”. W mediach społecznościowych oczywiście też nie brak takich komentarzy. Przez to wszystko jeszcze jakiś czas temu nie miałam odwagi i pewności siebie, żeby wyjść z domu bez makijażu, czy w dresach. Zawsze musiałam mieć na twarzy chociaż korektor, którym tak bardzo starałam się zakryć pryszcze, cienie pod oczami, zaczerwienienia itd. Wolałam ubrać się w ciuchy, w których nie czułam się wygodnie i komfortowo, albo na siłę starałam się schudnąć itd., tylko dlatego, bo bałam się co ktoś sobie pomyśli i jak oceni mnie otoczenie. Wiem, że na pewno nie tylko ja tak miałam.

Bez sensu jest też takie ogólnie przyjęte przekonanie, że dziewczyna, kobieta musi mieć gładkie nogi, bo co, „bo to nieestetycznie wygląda” jak się ma krótkie spodenki. A przecież włosy na nogach to coś normalnego.

Jednak najbardziej martwi mnie to, że dziewczyna innej dziewczynie może tak naubliżać, a przecież powinnyśmy się wspierać itd., bo same nie chciałybyśmy usłyszeć takich komentarzy w naszą stronę.

 

Myślę, że wszyscy powinniśmy się nauczyć, że takie rzeczy jak: pryszcze, włosy, nie tylko na głowie, przebarwienia, blizny, zmarszczki, cellulit, rozstępy, tłuszczyk, cienie pod oczami, żółte zęby są w porządku, bo przecież tak wygląda prawdziwy człowiek. Nie każda z nas musi mieć wcięcie w talii, płaski brzuch i figurę modelki. Dlatego dziewczyny i kobiety nie starajcie się na siłę zakrywać tego co naturalne i normalne. Bądźmy sobą i czujmy się ze sobą dobrze i komfortowo.

 

Lena Czepulonis

Jakie są początki walentynek?

Święto okazywania sobie miłości zaczęto obchodzić już w czasach starożytności, a konkretniej w antycznym Rzymie. 14 lub 15 lutego czczono boginię miłości Junonę oraz boga przyrody Fauna. Nazwa święta nie pokrywała się ze współczesną, nazywano je Luperkaliami. W V stuleciu papież Gelazy I zastąpił tę nazwę walentynkami na cześć św. Walentego (patrona zakochanych, a także osób chorujących na padaczkę). Według źródeł historycznych Święty wsławił się w III wieku w Cesarstwie Rzymskim, kiedy to cesarz Klaudiusz II Gocki zabronił mężczyzną żenienia się. Cesarz wydając swoje rozporządzenie miał na celu zwiększenie liczby żołnierzy w swojej armii. Biskup Walenty potajemnie udzielał ślubów zakochanym, łamiąc zakaz cesarza. Został przez to skazany na egzekucję.
Oczekując na wyrok w celi więziennej, poznał i zakochał się w córce strażnika. Legenda mówi, że siła jego miłości była tak silna, że przywróciła wzrok niewidomej od urodzenia dziewczynie.

Od kiedy obchodzone są walentynki w Polsce?

Dopiero od lat 90. XX wieku.

Jakie są zwyczaje walentynkowe w Polsce?

Najczęściej walentynki obchodzone są przez pary zakochanych, które wzajemnie obdarowują się prezentami (tradycyjnie: własnoręcznymi kartkami), aby pokazać jak bardzo zależy im na sobie. Coraz częściej ludzie dają upominki nie tylko swoim drugim połówkom, lecz także przyjaciołom czy rodzinie. Najpopularniejsze pomysły na prezenty to m.in.: laurki, kwiaty, słodycze, kolacja w restauracji, biżuteria.

Gdzie najhuczniej w Polsce organizowane jest święto zakochanych?

W Chełmnie odbywa się wiele koncertów, konkursów, wystaw, zabaw, czy parad. Najpopularniejszą atrakcją jest walentynkowy jarmark. W mieście znajdziemy przykłady kultu św. Walentego już od czasów średniowiecza (starówka, kamienice, budynki itd.), najsłynniejszym śladem jest relikwia św. Walentego, która znajduje się w chełmińskim kościele farnym pw. Wniebowzięcia NMP. Od wielu lat Chełmno jest nazywane “miastem
zakochanych”.

Czy w Polsce znajdują się relikwie św. Walentego?

Tak, m.in. w kościołach w Lublinie i Krakowie.

W jakim utworze literackim można odnaleźć pierwszą wzmiankę o walentynkach?

Taka informacja znajduje się w poemacie z 1382 roku autorstwa Geoffrey’a Chaucer pt.”Sejm Ptasi”.

Gdzie i od kiedy na świecie zaczęto produkować kartki walentynkowe na
większą skalę?

Od 1848 roku firma amerykańska, której właścicielką była Esther Howland zaczęła produkcję kartek na skalę masową.

Ile walentynek jest wysyłanych rocznie?

Około miliarda na całym świecie.

Jaka była najdroższa kartka walentynkowa?

Uznaje się, że należała do śpiewaczki operowej Marii Callas, którą dostała ją od jednego ze swoich adoratorów. Walentynka była wykonana ze szczerego złota, zdobiło ją serce z diamentów, szafirów oraz brylantów, wyceniono ją na około 300 tys. dolarów.

Jak wyglądają obchody walentynek w innych krajach?

• W Japonii walentynki są świętem dla mężczyzn, to oni są obdarowywani prezentami i rozpieszczani przez kobiety.
• Dla Estończyków czternasty dzień lutego jest ,,tylko’’ świętem przyjaźni.
• W Walii walentynki są świętowane 25. stycznia ku czci św. Dwynwen (patronki kochanków). Zamiast kartek, Walijczycy wręczają sobie łyżki ozdobione symbolami miłości.

• Na laurkach i innych prezentach w Niemczech częściej występują świnie, niż serca. Świnia jest symbolem dobrobytu.

• W Chinach osoby, które poszukują miłości, 14. lutego idą do świątyni, aby prosić figurkę swata o spotkanie swojej bratniej duszy.

• Podobny zwyczaj jest w Rzymie: Włosi udają się do Bazyliki Santa Maria in Cosmedin (jest tam czaszka św. Walentego), gdzie modląc się proszą o miłość i dziękują za nią.

Źródła:
chelmno.pl
www.forbes.pl/life/biznes-na-kartkach-historia-esther-howland.pl
druidka.blongspot.com/love spoons-czyli-walijskie-łyżki-miłości.html

Agnieszka Kachel

• Niezbędnik każdej kobiety
• Tablica ułatwiająca znalezienie sali
• Gabinet psychologa
• Sklepik szkolny
• Pomoc medyczna

Niezbędnik każdej kobiety

Niezbędnymi rzeczami dla kobiet są środki higieny intymnej, tj. podpaski, tampony i kubeczki menstruacyjne. W szkole została założona różowa skrzyneczka, która zapewnia powszechny dostęp w przestrzeni publicznej do bezpłatnych środków higieny na czas menstruacji. Skrzyneczka działa zgodnie z zasadą: weź, jeśli potrzebujesz, zostaw, jeśli masz nadmiar!

Pomoc przy znalezieniu sali

Pomoc przy znalezieniu sali wisi przy sekretariacie. Jest to tablica z numerami pomieszczeń, dobrane są do nich specjalne kolory.

Poziom zero ma kolor czerwony:

Poziom pierwszy jest koloru niebieskiego:

Poziom drugi posiada na swoich drzwiach oznakowanie czarne lub białe:

A piętro trzecie jest w kolorze żółtym:

Jeśli potrzebujesz pomocy, możesz zwrócić się do szkolnego psychologa.

W przeciwieństwie do bliskich Ci osób, kiedy zwierzysz się terapeucie ze swoich problemów, nie będzie on stał po niczyjej stronie, ale da Ci narzędzia niezbędne, by uporać się z tym, co Cię trapi.

5 powodów, aby udać się do psychologa:

1. Wizyta u psychologa to czas wyłącznie dla Ciebie.
2. Terapia pomaga lepiej zrozumieć samego siebie.
3. Psycholog nie będzie Cię oceniał.
4. Terapia pomoże spojrzeć na sprawy z innej perspektywy.

Psycholog nigdy nie powie Ci, co masz robić, ale pomoże znaleźć rozwiązania dręczących Cię spraw i osiągnąć to, czego pragniesz.

A gdy jesteś głodny, biegnij do sklepiku!

Sklepik szkolny jest miejscem, gdzie możemy znaleźć coś dobrego, gdy jesteśmy głodni. Ciepłymi posiłkami są pizzerka i hot dog, można też kupić tortille, bułki i drożdżówki. Są też różne przekąski: chipsy, chrupki, wafle, napoje, batoniki. Nawet w sklepiku możemy kupić zeszyt, gdy nagle nam go zabraknie. Dodatkowo Pani sprzedająca jest niezwykle sympatyczna i zawsze uśmiechnięta.

Pomoc medyczna pielęgniarki

Pielęgniarka szkolna sprawuje profilaktyczną opiekę zdrowotną nad uczniami, jest niezwykle potrzebna w sytuacjach nagłej potrzeby. Zbiera też informacje na temat naszego zdrowia oraz rozwoju, udziela porad uczniom z problemami zdrowotnymi  i pierwszej pomocy przedlekarskiej.

Julia Żabicka